Nam sem urna, sagittis ac tempor non, rutrum nec mauris. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Phasellus eget est magna. Donec in nunc sapien, sit amet tempus augue. Integer aliquet, risus et dapibus pharetra, erat mi blandit lacus, et aliquam risus ipsum id velit. Nulla facilisi. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Nulla a justo a dui pellentesque gravida.
Etiam porttitor turpis sit amet mauris volutpat eu ullamcorper libero pulvinar. Integer ornare pulvinar magna. Integer et neque neque. Suspendisse vel diam vitae lorem tincidunt porta. Aliquam erat volutpat. Nam sem urna, sagittis ac tempor non, rutrum nec mauris. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Phasellus eget est magna. Donec in nunc sapien, sit amet tempus augue. Integer aliquet, risus et dapibus pharetra, erat mi blandit lacus, et aliquam risus ipsum id velit. Nulla facilisi. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Nulla a justo a dui pellentesque gravida. Nulla volutpat ligula eget sem pellentesque elementum. Duis porttitor, sapien et ultrices viverra, ligula magna adipiscing augue, ut porta enim justo at augue.
定めし貴方(あなた)も驚いたでせう、瀬川君の素性を始めて御聞きになつた時は。 『いろ/\伺つて見たいと思つて居りますうちに、瀬川さんはもう帽子を冠つて、さつさと出て行つてお了ひなさる--後で私はさん/″\泣きました。其時、丑松の逢ひに来た様子を話した。顔は蒼(あを)ざめ、眼は悲愁(かなしみ)の色を湛(たゝ)へ、思ふことはあつても十分に其を言ひ得ないといふ風で--まあ、情が迫つて、別離(わかれ)の言葉もとぎれ/\であつたことを話した。 この『始めてでも御座ません』が銀之助を驚した。 『だつて今日始めてでも御座(ござい)ませんもの--勝野さんが何処(どこ)かで聞いていらしツて、いつぞや其を私に話しましたんですもの。 『えゝ--蓮華寺の母が彼様(あゝ)いふ話好きな人で、男の方は淡泊(さつぱり)して居て可(いゝ)なんて申しますもんですから、克(よ)く勝野さんも遊びにいらツしやいました。 やがて、銀之助は何か思ひついたやうに、『何ですか、勝野君は其様(そんな)に御寺へ出掛けたんですか。